Turan Güven, depremin olduğu sırada Vorarlberg’deydi. Haberleri açtığında olayın ciddiyetini hemen fark ettiğini söylüyor:

“Depremi haberlerde duyunca hemen televizyonu açtım. Görüntüleri izleyince felaketin boyutlarını anladım ve hemen akrabalarıma ulaşmaya çalıştım. Telefon hatları çökmüştü, kimseye ulaşamıyordum.”

Bu belirsizlik içinde beklemek yerine, ertesi gün memleketi Hatay’a gitmek için yola çıktı. Orada karşılaştığı manzara, hayatı boyunca unutamayacağı bir tabloydu:

“Hatay’a vardığımda gördüklerim beni dehşete düşürdü. Şehir tanınmaz haldeydi. Her yer yıkılmış, enkaz altında kalanların çığlıkları yükseliyordu. Çok sayıda akraba ve dostumu kaybettim.”

Ancak o zor günlerde yalnız olmadıklarını vurguluyor:

“Devlet yanımızdaydı, herkes seferber olmuştu. Rabbim ülkemize zeval vermesin. O günleri atlatmak çok zordu ama birlik içinde olmamız bize güç verdi.”

Bugün, depremin üzerinden bir yıl geçmiş olmasına rağmen, acılar dinmedi. Ancak dayanışma ruhu, Hatay’ı yeniden ayağa kaldırmak için hâlâ devam ediyor. Vorarlberg’deki Türk toplumu da bu süreçte Hatay ve diğer deprem bölgeleri için yardımlarını sürdürdü.

Turan Güven, VorarlbergTV’ye teşekkür ederek, “Rabbim bir daha bize bu acıları yaşatmasın” diyerek sözlerini noktaladı.

6 Şubat’ta hayatını kaybedenleri rahmetle anıyor, geride kalanlara sabır diliyoruz.